Biblioteka Narodowa powołała do istnienia nową Nagrodę Literacką im. Marka Nowakowskiego. Przyznawana będzie corocznie pisarzom za opowiadanie lub cykl opowiadań, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki warszawskiej. Pierwszy laur przypadł w udziale Wojciechowi Chmielewskiemu.
Nagroda dedykowana jest pamięci zmarłego w 2014 roku Marka Nowakowskiego. Przyznawana będzie pisarzom, których twórczość zawiera istotne walory poznawcze oraz charakteryzuje się niekonwencjonalnością sądów, opinii, odwagą i precyzją myśli oraz pięknem słowa. Mottem nagrody są słowa patrona: „Nie jesteśmy znikąd”. Ich autor sam był człowiekiem z konkretnego miejsca, z Warszawy, dlatego tematyka związana z tym miastem będzie odgrywała szczególną rolę w wyborze laureatów.
Laureatem pierwszej edycji nagrody został Wojciech Chmielewski, urodzony w Warszawie prozaik, eseista i krytyk literacki, autor słuchowisk radiowych. Uznanie zdobył głównie jako nowelista. Jego debiutancki zbiór opowiadań „Biały bokser” (2006) zdobył wyróżnienie w konkursie o Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza, zaś tom „Brzytwa” (2008) był nominowany do Nagrody Mediów Publicznych Cogito. Dorobek autora jest jednak różnorodny formalnie. Opublikował również obszerną opowieść „Belweder gryzie w rękę” (2017) i krótszą powieść „Kawa u Doroty” (2010), która była nominowana do Nagrody Angelus.
„Nagradzamy Wojciecha Chmielewskiego nie za to, że byłby jakimś naśladowcą, czy – broń Boże! – epigonem Marka Nowakowskiego” – uzasadniał werdykt wiceprzewodniczący kapituły nagrody prof. Maciej Urbanowski.
WBP Nieoficjalnie 